صنارة

صنارة. [ ص ِ رَ ] (ع اِ) سر دوک . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). الحدیدة الدقیقة المعقفة التی فی رأس المغزل . (اقرب الموارد). آهن سر دوک . || گوش به لغت یمن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). || قبضه ٔ شمشیر. (منتهی الارب ). || مقبض الحجفه . (اقرب الموارد). دسته ٔ سپر. (مهذب الاسماء). دستگیره ٔ سپر و حَجَفه واحد حَجَف است و آن سپر است . || (ص ) مرد بی ادب گو [ هرچند ] دانا و آگاه باشد. (منتهی الارب ). رجل صناره ؛ ای سیی الادب و ان کان نبیهاً. || مرد بدخو. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به صَنارَة شود.