صهریج
لغتنامه دهخدا
صهریج . [ ص ِ ] (ع اِ) حوض . مغاکی که در آن آب گرد آید. (منتهی الارب ). صهری :
در میان قعرها تخریجها
از سوی بی سوی این صهریجها.
|| آواز آب . (غیاث اللغات ).
در میان قعرها تخریجها
از سوی بی سوی این صهریجها.
مولوی .
|| آواز آب . (غیاث اللغات ).