صیاصیلغتنامه دهخداصیاصی . [ ص َ ] (ع اِ) ج ِ صَیصة. (منتهی الارب ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) : و نواحی آن صیاصی در قبضه ٔ مراد حاصل کرد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).
