ضبوء

ضبوء. [ ض ُ ] (ع مص ) دوسیدن بزمین . (منتهی الارب ). بزمین وادوسیدن . (تاج المصادر). || پنهان شدن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر). || پنهان شدن تا بفریبد کسی را. || برآمدن و بلند شدن بسوی چیزی و پناه بردن به آن . || شرم داشتن از کسی . (منتهی الارب ).