ضبیعةلغتنامه دهخداضبیعة. [ ض ُ ب َ ع َ ] (اِخ ) ابن عجل بن لجیم بن صعب ، از بکربن وائل از عدنان . جدی جاهلی است و گروهی ازصحابه از فرزندان ویند. (الاعلام زرکلی ج 2 ص 438).
