ضبیعةلغتنامه دهخداضبیعة.[ ض ُ ب َ ع َ ] (اِخ ) ابن قیس بن عکابةبن صعب ، از بکربن وائل از عدنان . جدی جاهلی . مالک و جحدر و عباد و سعد از فرزندان وی هستند. (الاعلام زرکلی ج 2 ص 438).
