ضغیغ

ضغیغ. [ ض َ ] (ع اِ) فراخی سال ، و یقال : اقمت عنده فی ضغیغ دهره ؛ ای قدر تمامه ،و کذا اقمنا عنده فی ضغیغ؛ ای خصب . (منتهی الارب ).