ضوکعةلغتنامه دهخداضوکعة. [ ض َ ک َ ع َ ] (ع ص ) مرد بسیارگوشت گران سنگ . گول سست بدن سست رای . (منتهی الارب ). احمق گرانجان . (مهذب الاسماء). || زنی که پیچان پیچان رود و سستی و تمهل کند در رفتن . (منتهی الارب ).
