ضیملغتنامه دهخداضیم . [ ض َ ] (ع اِ)ظلم و ستم . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). ج ، ضیوم : و شرف نفس هرآینه از تحمل حیف ابی تواند بود و بقبول ضیم تن در نتوان داد. (جهانگشای جوینی ).
