طاقستانلغتنامه دهخداطاقستان . [ ق ِ ] (اِ مرکب ) زمین طاقناک . رجوع به طاق شود: عادیة؛ شتران ماننده ٔ در طاقستان که بشوره گیاه میل نکنند. (منتهی الارب ).
