طالع نگون
لغتنامه دهخدا
طالع نگون . [ ل ِ ع ِ ن ِ ] (ترکیب وصفی ) نگون طالع. بخت بد.ستاره ٔ نحس . اقبال ناسازگار. طالع نحس :
ای طالع نگون من ای کجرو حرون
ای نحس بی سعادت وی خوف بی رجا.
گل آلوده ای راه مسجدگرفت
ز بخت نگون طالع اندرشگفت .
ای طالع نگون من ای کجرو حرون
ای نحس بی سعادت وی خوف بی رجا.
مسعودسعد.
گل آلوده ای راه مسجدگرفت
ز بخت نگون طالع اندرشگفت .
سعدی .