طاوسی

طاوسی . [ وو ] (اِخ ) شمس الدین ایوب . شاعری معاصر علاءالدین محمدبن جلال الدین حسن بن محمدبن حسن بن محمدبن بزرگ امید هفتمین پادشاه اسمعیلیان ایران بود که از سال 483 تا سال 654 هَ . ق . یعنی صد و بیست و یک سال فرمانروائی کردند. طاوسی علاءالدین را مرثیه گفت و این دو بیت از آن است :
چون بوقت قبض روحش دید عزرائیل مست
برد سوی قمطریرا تا خمارش بشکند
کاسه داران جهنم آمدندش پیش باز
تا بساط دوستکامی در کنارش بشکنند.

(از تاریخ گزیده ص 526 و 519).