طاولغتنامه دهخداطاو. [ وِن ] (ع ص ) طَو. گرسنه . (منتهی الارب ) (دهار). || گرسنه دارنده خود را. طاویة مثله فیهما. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || پیچنده . (دهار).