طایجو

طایجو. (اِخ ) پسر جغتای خان بن چنگیزخان و جغتای پسر دوم چنگیزخان بود و پس از مرگ چنگیزخان بر ماوراءالنهر و بعضی از حدود خوارزم و بلاد ایغور، کاشغر، بدخشان ، بلخ و غزنین تا کنار آب سند حکومت میکرد. جغتای در سال 638 هَ . ق . درگذشت و طایجو پسر هشتم او بشمار میرفت . رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 78 «تایجو» شود.