طایری مشهدی

طایری مشهدی . [ ی ِ ی ِ م َ هََ ](اِخ ) طالب علم بود و در شعر طبع بانگیز داشت (؟)
این مطلع از اوست :
انگشت بهر عشق چو بر ابروان نهاد
تیری برای کشتن من در کمان نهاد.

(تحفه ٔ سامی ص 145).