طبار
لغتنامه دهخدا
طبار. [ طُب ْبا ] (ع اِ) درختی است مانا به درخت انجیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). صنفی از انجیر بزرگ سرخ است . (اختیارات بدیعی ). قسمی انجیر بزرگ سرخ فام . نوعی از انجیرسرخ بزرگ . (فهرست مخزن الادویه ). در برهان آمده است :طِبار نوعی از انجیر است و آن سرخ و بزرگ میباشد.