طبسی

طبسی . [طَ ب َ ] (اِخ ) محمدبن احمدبن ابوجعفر طبسی ، مکنی به ابوالفضل . حافظ و صاحب تصانیف بسیار بوده . از حاکم ابوعبداﷲ حافظ و ابوطاهربن محمش زیادی و ابوالقاسم بن حبیب مفسر و ابوالحسن محمدبن قاسم فارسی و جز ایشان از اصحاب ابوالعباس اصم حدیث نوشته است و سفری بمرو کرده و در آنجا از ابوغانم کراعی و جز وی حدیث نوشته است . و گروهی از محدثان در نیشابور و هرات از او برای من حدیث روایت کرده اند از قبیل : ابوعبداﷲبن شاه شادیاخی در نیشابور و جنیدبن محمدبن علی قاینی در هرات . وی در حدود سال 480 هَ . ق . در طبس نیشابور (سبزوار) درگذشته است . (از انساب سمعانی برگ 367 ب ).