طخاریرلغتنامه دهخداطخاریر. [ طَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ طخرور. یقال : جأه طخاریر؛ یعنی آمدند او را مردم درآمیخته از هر جنس . یا آمدند او را متفرق و پریشان . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
