طسیملغتنامه دهخداطسیم . [ طُ س َ ] (اِخ ) فی المثل : اورده میاه َ طسیم ؛ در حق کسی گویند که در گمراهی و ضلالت باشد و به صواب چیزی نرسد. (منتهی الارب ).
