طعیملغتنامه دهخداطعیم . [ طَ ] (ع ص ) جزورٌ طعیم ٌ؛ شتر کشتنی که نه لاغر باشد نه فربه . (منتهی الارب ). یقال : جزورٌ طعوم ٌ و طعیم ٌ؛ ای بین الغث و السمین . (مهذب الاسماء).