طعیمةبن ابیرق
لغتنامه دهخدا
طعیمةبن ابیرق . [ طُ ع َ م َ ت ُ ن ُ اُب َ رِ ] (اِخ ) یکی از منافقان از اهل عقبه . (امتاع الاسماع ج 1 ص 479). ابن حجر عسقلانی در کتاب «الاصابة» این نام را به لفظ «طُعمة» آورده و گوید طُعمةُبن ُ ابیرق بن عمرو الانصاری . رجوع به الاصابة ج 3 ص 285 شود.
