طغراکش
لغتنامه دهخدا
طغراکش . [ طُ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) آنکه امر طغرا کشیدن بر سر فرامین و احکام برعهده ٔ او محول باشد. طغرانویس . طغرائی :
ای که انشاء عطارد صفت شوکت تست
عقل کل چاکر طغراکش دیوان تو باد.
ای که انشاء عطارد صفت شوکت تست
عقل کل چاکر طغراکش دیوان تو باد.
حافظ.