طغرلتگین

طغرلتگین . [ طُ رِ / رُ ت َ ] (اِخ ) ابن طغرل . دومین از امرای ایلک خانیه ٔ شرقی است در 455 هَ . ق . :
آنکس که برخلاف تو آرد به رزم روی
او را بود نحوست و ادبار در قفا
ور بایدت گواهی از پار تا کنون
طغرلتگین بس است و قدرخان بر این گوا.

امیر معزی (دیوان ص 44).

و رجوع به المعجم چ تهران ص 163 شود.