طغرلشاه

طغرلشاه . [ طُ رِ / رُ ] (اِخ ) ابن محمد. از طبقه ٔ دوم سلاجقه ، لقبش ملک مغیث الدین . بحکم وصیت پدر مالک تخت و افسر شد ودوازده سال حکومت کرد (در کرمان ) و در سنه ٔ اثنی و ستین و خمسمائة (562 هَ . ق .) وفات یافت . (حبیب السیرچ خیام ج 2 ص 537). لین پول در تاریخ طبقات سلاطین اسلام لقب محمد پدر طغرلشاه را مغیث الدین و لقب خود او را محیی الدین آورده است . (طبقات سلاطین اسلام ص 136).