طفاوة

طفاوة. [ طُ وَ ] (ع اِ) خرمن ماه . || خرمن آفتاب . (منتهی الارب ). سرای آفتاب . (مهذب الاسماء).دایره ٔ گرد آفتاب و گرد ماه و اکثر استعمال آن در دایره ای که گرد آفتاب پدید آید کنند و دایره ٔ گرد ماه را هاله گویند. (منتخب اللغات ). || کفک دیگ . (منتهی الارب ). کفی که بالای دیگ ظاهر شود. (منتخب اللغات ). || پاره ای از هر چیزی . یقال : اصبنا طفاوةً من الربیع؛ ای شیئاً منه . (منتهی الارب ).