طلحة

طلحة. [ طَ ح َ ] (اِخ ) ابن عدی . از کفار قریش و از قاصدین قتل پیغمبر اکرم است . صاحب حبیب السیر شرح واقعه را چنین آرد: «...ابوجهل ابن هشام گفت انسب و اولی چنان می نماید که از هر قبیله ای شخصی جَلد به سر محمد روند و بیکبار بر او تیغها کشیده رسانند تاخون او در قبایل پراکنده شود، چون بنی عبدمناف را قوت مقاومت با تمامت قبایل نباشد ناکام به دیت راضی گردند. پیر نجدی این رأی را تحسین نموده خاطر بر آن قرار یافت و قوم قریش متفرق شدند و همان لحظه جبرئیل نازل گشته آیت کریمه ٔ «و اذ یمکر بک الذین کفروا لیثبتوک او یقتلوک او یخرجوک و یمکرون و یمکر اﷲ و اﷲ خیر الماکرین » (قرآن 30/8) بر سیدالمرسلین خواند و پیغام رب العالمین رسانید که شب در مقام معهود به استراحت نپردازد و روز دیگر متوجه مدینه گردد. چون لباس روزگار بسان قلوب اشرار کفار سیاه و تاریک شد رؤسای قریش مثل ابوجهل و ابولهب و ابی بن خلف و بنیه و ایه پسران حجاج و نضربن الحارث و عقبةبن ابی معیط و حکم بن العاص و طلحةبن عدی با فوجی دیگر از کفار چنانچه قرار داده بودند به قصد قتل سید ابرار صلی اﷲ علیه و آله الاخیار توجه نمودند...». (حبیب السیر ج 1 ص 112).