طلحة

طلحة. [ طَ ح َ ] (اِخ ) ابن عبیداﷲبن کریزبن الحداجیة الشاعر. نامش قیس بن عمرو از بطون خزاعه و مکنی به ابومطرف تابعی است . صاحب المصاحف گوید: حدیث کرد ما را عبداﷲ و یونس بن حبیب و ابوداود و عمران القطان از طلحةبن عبیداﷲبن کریز الخزاعی از زهری که پیغمبر (ص ) و ابوبکر و عمر و عثمان میخواندند: «مالِک ِ یَوم الدین ». رجوع به عقدالفرید ج 3 ص 332 و المصاحف ص 93 و عیون الاخبار ج 2 ص 133 شود.