طمیةلغتنامه دهخداطمیة. [ طَ می ی َ ] (اِخ ) در کتاب اصمعی آمده که طمیه کوهی است سخت و بلند و بر آن جز از یک جا نتوان برشدن ، و آن را چکاوی تیز و سیاه رنگ است عرقوة نام . (معجم البلدان ).
