طناب نهادن
لغت‌نامه دهخدا
طناب نهادن . [ طَ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از پیمودن . میرمعزی راست :
برین حدیث شها شهر تو دلیل بس است
که از عمارت او ملک یافت رونق و آب
بدولت تو منجم بر او کشیده رقم
بهمت تو مهندس بر او نهاده طناب .
برین حدیث شها شهر تو دلیل بس است
که از عمارت او ملک یافت رونق و آب
بدولت تو منجم بر او کشیده رقم
بهمت تو مهندس بر او نهاده طناب .
(از آنندراج ).
