طهاءة

طهاءة. [ طَ ءَ ] (ع اِ) طهاءة؛ اخص ّ من الطهاء، یقال : ما فی السماء طهاءةٌ؛ یعنی نیست در آسمان یک پاره ٔ ابر. (منتهی الارب ) (آنندراج ).