ظراء

ظراء. [ ظَ ] (اِخ ) کوهی است در بلاد هذیل . تأبطشرا ظاهراً در بیت ذیل از ظرءهمین ظراء را اراده کرده آنجا که گوید :
اء بَعْدَ النفاثیین ازجرُ طائرا
و آسی علی شی ٔ اذا هو ادبرا
اءُنهنه رحلی عنهم و اخالهم
من الذّل بعراً بالتلاعة اعفرا
ولو نالت الکفار اصحاب نوفل
بمهمهة مابین ظَرء و عرعرا.

(معجم البلدان ).