ترجمه مقاله

ظهرة

لغت‌نامه دهخدا

ظهرة. [ ظِ رَ ] (ع اِ) یاریگر. مددکار. ظهیر. ظُهرة. || قبیله و قوم مرد: جأنا بظهرته ؛ أی عشیرته .
ترجمه مقاله