ترجمه مقاله

ظوف

لغت‌نامه دهخدا

ظوف . (ع اِ) اخذه بظوف رقبته و بظاف رقبته ؛ گرفت آن را همه یعنی به پوست گردن وی . || ترکته بظوفها و بظافها؛ گذاشتم آن را تنها.
ترجمه مقاله