عاقبة

عاقبة.[ ق ِ ب َ ] (ع اِ) پایان هر چیزی : و ﷲ عاقبة الامور. (قرآن 41/22). رجوع به عاقبت شود. || فرزند، یقال لیس له عاقبة؛ أی ولد. (منتهی الارب ). نسل . (اقرب الموارد). || تأمل در آخر کاری . (منتهی الارب ). ج ، عَواقب . (اقرب الموارد).