عباس افندی

عباس افندی . [ ع َب ْ با اَ ف َ ] (اِخ ) معروف به عبدالبهاء پسر ارشد میرزا حسین علی نوری معروف به بهاء اﷲ. بهائیان او را غصن اعظم خوانند. عباس افندی همراه پدر از ایران به بغداد و از آنجا به عکا رفت پس از مرگ پدر ریاست بهائیان بدو محول شد و بر مخالفان خود یعنی طرفداران میرزا محمدعلی تفوق جست و از آنجا به سویس و سپس به لندن و پس از آن به پاریس رفت و مجدداً به مصر بازگشت و در اوایل سنه ٔ 1912م . از مصر به طرف آمریکای شمالی حرکت کرد و در اواخر سنه ٔ 1912 به اروپا مراجعت نمود و در 14 دسامبر ازسنه ٔ مذکور به لیورپول وارد شد و از آنجا در جریان 1913 م . به آلمان و اطریش و مجارستان رفت و بسیاری دیگر از بلاد اروپا را سیاحت نمود و از آنجا در اواسط 1913 به مصر و از آنجا به حیفا برگشت و آنجا را از این تاریخ به بعد مقر نهائی خود قرار داد. وفات عباس افندی در 27 ربیع الاول سنه ٔ 1340 هَ . ق . مطابق 28 نوامبر 1921 م . در حیفا بوده است و در جبل گرمل بالای حیفا و شرف سران مدفون شد. (تلخیص از یادداشت معاصرین مرحوم قزوینی مجله ٔ یادگار سال 5 شماره ٔ 6 - 7).