عباس دوم

عباس دوم . [ ع َب ْ با س ِ دُوْ وُ ] (اِخ ) (شاه ...) فرزند شاه صفی صفوی بن صفی میرزابن شاه عباس اول وی در 18 جمادی الثانیه ٔ سال 1043 هَ . ق . متولدشد و پس از مرگ پدر خود شاه صفی در سال 1052 شب جمعه شانزدهم صفر به سن نه سالگی در کاشان به تخت سلطنت نشست . او سفری به مکه و مشهد کرد. در دوران کودکی وی وزیر اعظم میرزاتقی عمادالدوله زمام کار را بدست داشت و چون شاه بسن رشد رسید خود به کارها رسیدگی میکرد. در عهد وی قندهار که صفی میرزا از دست داده بود فتح شد و کوشش اورنگ زیب برای استرداد آن بجائی نرسید.او مانند شاه عباس اول نسبت به کلیه ٔ مذاهب به دیده ٔ احترام مینگریست و از علما و دانشمندان تفقد میکرددر عهد وی امنیت خاصی بر ایران حکمفرما بود. وی به سال 1078 هَ . ق . در قصر خسروآباد دامغان پس از بیست وپنج سال سلطنت درگذشت . رجوع شود به تاریخ ایران فروغی و روضة الصفا ج 6 و تاریخ ایران بعد از اسلام و تاریخ ایران عباس پرویز و عباسنامه چ ابراهیم دهگان .