عبدالرحمانلغتنامه دهخداعبدالرحمان . [ ع َ دُرْ رَ ] (اِخ ) ابن وهیب بن عبداﷲ القوصی . وی شاعری سبک و در زمره ٔ کتاب بود. وزارت المظفر یافت . سپس مغضوب و زندانی شد و به فرمان وی در حدود سال 645 هَ . ق . خفه شد. (از الاعلام زرکلی ).
