عبدالرحمان

عبدالرحمان . [ ع َ دُرْ رَ ] (اِخ ) ابن احمدبن علی ، مکنی به ابوالفضل المیکالی . ادیب و از امراء میکالیین خراسان بود. او را شعری رقیق است و تألیفاتی دارد از جمله مخزون البلاغة. ملح الخواطر و منح الجواهر. دیوان رسائل و دیوان شعر.وی به سال 436 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).