عبدالرحیم

عبدالرحیم . [ ع َ دُرْ رَ ] (اِخ ) ابن حسن بن علی الاسنوی الشافعی ملقب به جمال الدین . در اسنا متولد شد. وی فقیه ، اصولی و عالم به عربیت بود. سپس به سال 721 هَ . ق . به قاهره آمدو ریاست شافعیان و ولایت حسبه وکالت بیت المال یافت .از تألیفات او است : المبهمات علی الروضة. الهدایة الی اوهام الکفایة. الاشباه و النظائر. جواهر البحرین . طراز المحافل . مطالع الدقائق . الکواکب الدریة. نهایة السؤل فی شرح مناهج الاصول . وی به سال 704 هَ . ق . به اسنا متولد شد و به سال 772 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ). و رجوع به روضات الجنات ص 439 شود.