عبدالغنی

عبدالغنی . [ ع َ دُل ْ غ َ نی ی ] (اِخ ) ابن اسماعیل بن عبدالغنی النابلسی . وی شاعر و عالم به علم دین و ادب بود و به بغداد وفلسطین و لبنان و مصر و حجاز سفر کرد. مولد او به سال 1050 هَ . ق . به دمشق بود و به سال 1143 هَ . ق . بدانجا درگذشت . از تألیفات اوست : الحضرة الانسیه فی الرحلة القدسیة. تعطیر الانام فی تعبیر المنام . علم الفلاحة. نفحات الازهار علی نسمات الاسحار. ایضاح الدلالات فی سماع الاَّلات . ذیل نفحة الریحانة. حلة الذهب الابریز فی الرحلة الی بعلبک و بقاع العزیز. الحقیقة و المجاز فی رحلة الشام و المصر و الحجاز. قلائد المرجان فی عقاید اهل الایمان . کنزالحق المبین فی احادیث سید المرسلین . اباحة الدخان . شرح المقدمة سید السنوسیة. رشحات الاقلام فی شرح کفایة الغلام . (از الاعلام زرکلی ).