عبدالقادر

عبدالقادر. [ ع َ دُل ْ دِ ] (اِخ ) ابن شیخ بن عبداﷲبن شیخ بن عبداﷲ العیدروس . وی مورخ و باحث و از مردم یمن بود. در حضرموت سکونت جست . سپس به احمدآبادهند رفت . مولد او به سال 978 هَ . ق . است و به سال 1038 هَ . ق . به احمدآباد درگذشت . از تألیفات اوست :النورالسافر فی اخبار القرن العاشر. الروض الناضر فی من اسمه عبدالقادر من اهل القرنین التاسع و العاشر. الفتوحات القدسیة فی الخرقة العیدروسیة. الحدائق الحضرة فی سیرة النبی و اصحابه العشرة. الحضرة العزیزة بعیون السیرة الوجیزة. الانموذج فی مناقب اهل بدر. الدرالثمین فی بیان المهم من علم الدین . غایة القرب فی شرح نهایة الطلب . الروض الاریض . و آن مجموعه ٔ منظومه های او است . قرة العین فی مناقب الولی با حسین . الزهر الباسم من روض الاستاذ حاتم . (از الاعلام زرکلی ).