عبدالمؤمن

عبدالمؤمن . [ ع َ دُل ْ م ُءْ م ِ ] (اِخ ) ابن خلف الدمیاطی ، مکنی به ابومحمد و ملقب به شرف الدین . وی حافظ حدیث و از اکابر شافعین است . به سال 613 هَ . ق . به دمیاط متولد شد و به سال 705 هَ . ق . به مرگ مفاجاة به قاهره درگذشت . از کتب اوست : معجم که حاوی 1300 تن از شیوخ اوست . کشف المغطی قی تبیین الصلاة الوسطی .المتجر الرابع فی ثواب العمل الصالح . قبائل الخزرج .العقدالمثمن فی من اسمه عبدالمؤمن . مختصر السیرة. النبویة. (از الاعلام زرکلی ). و رجوع به دمیاطی شود.