عبدا

عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عمربن عثمان بن عفان الاموی القرشی . شاعری ظریف طبع و سخاوت مند بود. در جنگهائی که مسلمةبن عبدالملک به روم کرد با وی بود. بخاطر سکونت او در قریه العرج وی را عرجی لقب دادند. او به اتهام قتل بنده ٔ خویش به امر محمدبن هشام والی مکه به زندان افتاد و در زندان در حدود سال 120 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).