عبقةلغتنامه دهخداعبقة. [ ع َ ب ِ ق َ ] (ع ص ) امراءة عبقه ؛ زن آلوده به بوی خوش از چند روز که هنوز باقی است . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ).
