عبهرة
لغتنامه دهخدا
عبهرة. [ ع َ هََ رَ ] (ع ص ) زن تنک پوست سخت سپید. آگنده گوشت . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). نیکوروی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). زن خوش تن خوشخوی . (منتهی الارب ). زن تنک پوست سپیداندام روشن . آکنده گوشت فربه . || خوش خوی و خوش تن . (اقرب الموارد).
