عبیدا

عبیدا. [ ع ُ ب َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدالفاطمی العلوی از فرزندان امام جعفر صادق (ع ) امام و مؤسس دولت علویین در مغرب و جد فاطمیان مصر است . در نسب وی اختلاف است وی در سلمیه ٔ سوریه سکونت داشت سپس بسیاری از اصحاب خود را در مغرب پراکنده کرد تا ظهور امام زمان (مهدی ) را بشارت دهند و مردم را بدو خوانند. گروه بسیاری دعوت او را پذیرفتند خبر به المکتفی باﷲ رسید و او را بطلبید. عبیداﷲ از سلمیه بگریخت و به عراق و سپس به مصر و اسکندریه و از آنجا به مغرب رفت و سرانجام در قیروان به سال 297 هَ . ق . با وی بیعت کردند. وی والیانی به طرابلس ، صقلیه و برقه فرستاد و بر تاهرت استیلا یافت و دوبار قصد تصرف مصر کرد ولکن توفیق نیافت و به سال 303 هَ . ق . شهر مهدیه رادر مغرب بنا کرد و آن را پایتخت خود ساخت . وی پس از24 سال حکومت به سال 322 هَ . ق . در آنجا درگذشت . تولد او به سال 259 هَ . ق . بود. (از الاعلام زرکلی ).