عبیدلی

عبیدلی . [ ع ُ ب َ دِ ] (اِخ ) حیدربن علی بن حیدرعلوی حسنی آملی مازندرانی عبیدلی یا عبیدی وی حکیم . عارف ، مفسر، صوفی و از اکابر عرفا و علمای امامیه و جامع شریعت و طریقت است . اصل او از آمل مازندران و نشأتش در بغداد بوده و با فخرالمحققین مصاحبت داشت از تألیفات اوست : الارکان فی فروع شرایع اهل الایمان . الامامة. الامانه امثلة التوحید. التأویلات که چهارمین تفسیر او است . التنزیه . جامع الاسرار و منبع الابرار در اسرار انبیاء و اولیاء و علم توحید. جامع الحقایق . رافعة الخلاف فی وجه سکوت امیرالمؤمنین . رسالة العلوم العالیه . شرح فصوص (نص النصوص ). الکشکول فی بیان ماجری علی آل رسول . المحیط الاعظم . منتخب التأویل . (ریحانة الادب ج 3 ص 64 و الذریعة ج 2 ص 282).