عتلة

عتلة. [ ع َ ت َ ل َ ] (ع ص ، اِ) کلوخ کلان که از زمین برکنده باشند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || آهنی است مانند سر تبر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || چوب دستی بزرگ از آهن سرپهن که بدان دیوار بشکنند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || برمای درودگران . تیشه ٔ چوب کاو. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). عمود آهنین درودگر و چوب کاو و چوب سوراخ کن . (شرح قاموس ). عمود آهنین . (مهذب الاسماء). || شتر ماده که هرگز آبستن نشود. || چوب دستی سطبر درشت . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || کمان فارسی . ج ، عَتَل . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء).