عتی

عتی . [ ع ِتی ی / ع ُ تی ی ] (ع مص ) از حد درگذشتن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (تاج المصادر). || بزرگ منشی کردن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (غیاث اللغات ). || به غایت پیری رسیدن . (تاج المصادر) (غیاث اللغات ). کلانسال شدن و پشت دو تا کردن : و قد بلغت من الکبر عتیاً. (قرآن 8/19). || نافرمانی کردن . (تاج المصادر). در منتهی الارب بفتح و ضم اول سرکشی کردن . (منتهی الارب ).