عثمان
لغتنامه دهخدا
عثمان . [ ع ُ ] (اِخ ) ابن محمدبن خالدبن زبیربن العوام معروف به عثمان الزبیری . در مدینه بهمراهی محمدبن عبداﷲبن حسن بر منصور عباسی خروج کرد و پس از قتل محمد به بصره پناه برد و سپس دستگیر شد و او را بنزد منصور عباسی بردند و به سال 145 هَ . ق . بقتل رسید. (از اعلام زرکلی ).